تاریخچه رولکس در ایران
تاریخچه رولکس در ایران
برندهایی مانند پتک فیلیپ Patek Philippe و ای پی Audemars Piguet علیرغم شهرت جهانی طولانی مدتشان، برای مصرف کننده ایرانی، حتی در میان اقشار مرفه جامعه، نسبتاً جدید هستند – رولکس در بازار ساعت های لوکس ایران حکم فرماست. جایگاه این برند به عنوان بادوام ترین برند ساعت مچی در ایران احتمالا قوی تر از سایر کشورها است.
رولکس سابقه ای طولانی در ایران دارد، سابقه ای که توسط رویدادهای کشور شکل گرفته است. تاج رولکس از اوایل دهه 1950 بدون وقفه در خیابان های تهران حضور داشته است و آن را شاهد بسیاری از تاریخ قرن بیستم ایران کرده است.
همانطور که بسیاری از کلکسیونرهای ساعت می دانند، شاه ایران حامی شناخته شده این برند بود، حتی یک مدل منحصر به فرد به نام روز تاریخ را سفارش داد. رولکس چندین دهه قبل در ایران حضور داشت، اما کمک شاه به عنوان مشتری، موقعیت منحصر به فرد خود را در میان طبقه مرفه کشور تثبیت کرد.
در حالی که جایگاه این برند در ذهن مصرف کننده بدون چالش باقی مانده است، تقاضا برای ساعت های رولکس مانند سابق نیست. تحریم ها و موقعیت سیاسی ایران طی 9 سال گذشته ارزش پول این کشور را به شدت کاهش داده است. با نزدیک شدن به مشکلات اقتصادی، یکی از اولین اقلامی که شهروندان عادی مصرف نکردند، بدون شک کالاهای لوکس بودند. با این حال، در محلههای ثروتمندتر شهرهای بزرگ، بسیاری از فروشگاهها ادعا میکنند که همچنان مقادیر قابلتوجهی ساعتهای لوکس و اغلب فقط یک برند، رولکس، به فروش میرسانند.
تولیدکننده ی مرتبط : ساعت رولکس
ناصر جواهری در نیمه دوم دهه نهم خود، یکی از سه برادری است که به همراه عباس و حمید جواهری، تنها و تنها خردهفروش معتبر رولکس در ایران، برادران جواهری را تأسیس کردند. ریشه خانواده او در تجارت ساعت عمیق است، به طوری که پدربزرگش وارد کردن ساعت را در سال 1900 آغاز کرده بود.
از جمله، این خانواده در دهههای 1920 و 1930 نمایندگان زنیت بودند و اعضای خانواده آقای جواهری اکنون تنها دو بوتیک رولکس در تهران را دارند. شعبه دیگری از این خانواده صاحب ساعت تهران است که برندهایی مانند Audemars Piguet، Cartier و Richard Mille را خرده فروشی می کند.
تولیدکننده های مرتبط : ساعت کارتیر ، ساعت ای پی و ساعت ریچارد میل
آقای جواهری با پوشیدن یک کت و شلوار رسمی اما راحت، در فروشگاه خود واقع در مجموعه مجلل برج روما و داستان رولکس در ایران نشست. «حدود 25 سال قبل از انقلاب 1979، وضعیت متفاوت بود. تا زمانی که [انقلاب] اتفاق افتاد، بازار خوب بود. آقای جواهری می گوید بعد از آن تا بعد از جنگ ایران و عراق کاری نداشتیم.
او ادامه میدهد: «دولت آن زمان – بسیار محترمانه – به بازرگانان گفته بود که چون نمیتوان ارز خارجی به ما اختصاص دهد، اجازه واردات [ساعت] نخواهیم داشت، فقط پس از پایان جنگ بود که بازگشایی [اقتصاد] اتفاق افتاد و ما توانستیم به آرامی اما پیوسته فعالیت های خود را از سر بگیریم.
علاقه به ساعت های لوکس قبل از انقلاب در اوج شروع شد. آقای جواهری به علاقه زیاد شاه ایران به ساعت اشاره کرد. آقای جواهری توضیح میدهد: «شاه صاحب ساعتهای زیادی بود و رولکس تنها یکی از آنها بود، اما بیشتر ساعتهایی که از رهبران و سیاستمداران جهان به عنوان هدیه دریافت کرد، رولکس بود و بیشترین تعداد ساعتهایی که به دیگران هدیه داد. چیزی جز رولکس نبود.
آقای جواهری می افزاید: «و فقط شاه ایران نبود، زمانی که شاه عربستان سعودی از سوی شاه به ایران دعوت شد. پس از بازگشت پادشاه به خانه، پیشخدمت ها، آشپزها و محافظان به فروشگاه ما آمدند تا ساعت های رولکس را که از پادشاه هدیه گرفته بودند، بفروشند. پادشاه عربستان در این سفر 80 ساعت رولکس به میزبان خود داده بود.
چند دهه پس از انقلاب، رولکس همچنان برجسته است. آقای جواهری خاطرنشان می کند: «رولکس اصلاً ساعت ارزان قیمتی نیست، به ناچار فقط گروه خاصی از مردم می توانند آن را بخرند. و همه کسانی که توانایی مالی آن را دارند لزوماً به رولکس نمی آیند، اما رولکس همیشه جایگاه خود را دارد، به خصوص که بسیاری رولکس را هدیه ای برای موقعیت های خاص در زندگی می دانند و هدیه دادن رولکس به خاطرات آنها هویت و شناخت می بخشد.
به گفته آقای جواهری، توانایی رولکس برای حفظ موقعیت خود در بازار برای مدت طولانی، علیرغم همه تحولات، صرفاً به دلیل این است: «ما به عنوان خرده فروشان برند، معتقدیم که به دلیل اینکه رولکس – دارای مواد و کیفیت ساخت بالا و این واقعیت که همیشه ارزش خود را حفظ می کند و در آزمون های مختلف موفق بوده است است- دارای برجسته ترین ویژگی است.
آقای جواهری که آهی می کشد و می افزاید: «بسیاری از ساعت هایی که حدود 50 سال پیش به قیمت 400 دلار فروختیم، اکنون تا 250 هزار دلار در حراجی های بین المللی به فروش می رسند.»
اما شهرت برند برای کیفیت هرگز تنها دلیل محبوبیت آن نبوده است. دیگری نوسانات ارز و بحران اقتصادی ایران است.
ارزش پول ملی ایران، تومان، در یک دهه گذشته حدود 95 درصد در برابر دلار آمریکا کاهش یافته است. در سال 1390 یک دلار آمریکا حدود 1000 تومان ارزش داشت اما امروز برای خرید یک دلار آمریکا 25000 تومان قیمت دارد.
آقای جواهری درباره این تورم می گوید: «در گذشته چندین بار اتفاق افتاده است: مثلاً یک ساعت را 30 میلیون تومان فروختیم و دیدیم چند ماه بعد مشتری آن را حتی 100 میلیون تومان هم نمی فروشد، "معلوم است که او نمی فروشد، زیرا می داند که ارزش ساعتش می تواند بسیار بیشتر از ارز در هر روز باشد."
با وجود محدودیت های ایران، روند جهانی تقاضا برای ساعت های رولکس در ایران نیز در حال رخ دادن است، البته در مقیاس کوچکتر. وقتی از آقای جواهری میپرسم که کدام مدلها محبوبتر هستند، پاسخ سادهتر از آن چیزی است که من انتظار دارم، اما کاملاً منطقی است: «اگر میخواهید بدانید که کدام مدل ترند بعدی است، فقط ببینید کدام مدل است که شرکت توقف تولید آن زده است.»
در مورد ساعت های اسپرت استیل که در همه جای دیگر مطلوب هستند؟ پاسخ او واضح بود: «مدل های محبوب و کمیاب زیادی وجود دارد که این شرکت تنها به تعداد کم به ما می دهد. برای برخی مدلها فقط دو یا سه قطعه وارد میکنیم و میفروشیم، بنابراین به این نتیجه رسیدهایم که واضح و خیلی راحت به مشتری بگوییم که نداریم.»
من در نهایت از وی پرسیدم که به نظر او چگونه می توان مشکلات عرضه مدل های پرفروش را حل کرد. آقای جواهری میگوید: «رولکس بدون شک از عرضه و تقاضا برای مدلهای خاص آگاه است، اما آنها همیشه برنامهای برای مقابله با حجم تولید این مدلهای خاص دارند و ممکن است استراتژی خاصی برای تغییر نداشته باشند.
موفقیت رولکس به این معنی است که خرید و فروش سریعی در ساعتهای آن، بهویژه نمونههای متعلق به قبل انجام میشود. برادران جواهری اکنون تنها یکی از بازیکنان این بازی هستند و البته تنها خرده فروش مجاز.
آقای جواهری در مورد بازار گسترده تر رولکس در کشور حرف های زیادی برای گفتن دارد.
او ادامه میدهد: «بسیاری از مشتریانی که برای پرسیدن قیمت ساعت به ما مراجعه میکنند، ادعا میکنند که فروشگاههای بسیاری را میشناسند که دقیقاً همان مرجع ارزانتر را ارائه میدهند، و مشکل این است که دروغ نمیگویند.»
آقای جواهری میگوید: «در بسیاری از موارد، برخی از ساعتها در بازار خاکستری تا 20 درصد ارزانتر از قیمت فهرست ما هستند.» «قابلیت ارائه قیمتهای پایینتر به این معناست که فروشنده ساعت را به شکل کاملاً رسمی و قانونی وارد نمیکند. او مجبور نیست مالیات، گمرک، تبلیغات، آموزش کارکنان بپردازد،
من به فضای داخلی فروشگاه نگاه می کنم و دقیقاً شبیه خرده فروشی های رولکس است که زمانی در دبی و استانبول از آن بازدید کردم. با این حال، ویترین ها تقریبا خالی است. تنها چیزی که من می بینم چند Datejust است.
آقای جواهری که متوجه نگاه من می شود می گوید: «بله، این فروشگاه خیلی خالی است. جواهری می گوید: «برای واردات ساعت باید از وزارت بازرگانی مجوز بگیریم. ما مجوز داشتیم، اما دولت نتوانست ارز مورد نیاز برای پرداخت ساعت را به ما بدهد. تخصیص پول به ما آنقدر طول کشید که مجوز ما تمام شد و فرصت ما از دست رفت.»
آقای جواهری ادامه می دهد: به همین دلیل ساعت های ما کم می آیند، زیرا یک سال و نیم است که واردات قابل توجهی نداشته ایم.
جواهری میگوید: «من نمیتوانستم آینده را قبل از انقلاب پیشبینی کنم، که الان هم همینطور است.» وضعیت بد اقتصادی، نوسانات ارز و پیچیدگیها و موانع واردات و فروش قانونی، همه دست به دست هم دادهاند تا این اتفاق بیفتد.
او با ناراحتی اذعان میکند: «گاهی اوقات مشکلات و شرایط چنان در هم پیچیده میشوند که حتی نمیتوانم آیندهای را برای خردهفروشی رولکس در ایران تصور کنم.
اقای جواهری برای خودش یک ساعت 1601 قدیمی را انتخاب کرده است او میگوید که 55 سال پیش این 1601 را برای خودم خریدم، اما دخترم یک بار آن را از من گرفت و برای پس گرفتن آن مجبور شدم ساعتی ده برابر گرانتر برایش بخرم».
او با لبخند میگوید: «من از دستبند خوشم نمیآید، بنابراین آن را روی این بند چرمی میگذارم» و میافزاید: «هرگز نمیتوانم خودم را مجبور کنم ساعتی غیر از این ساعت بپوشم».